Lighthouse (2min - MinhoxTaemin - shinee)
ความทรงจำของเด็กคนนึงมีผลมากมายแค่ไหน ไม่มีใครรู้... ภายใต้โลกบิดเบี้ยวๆ ผมเองก็คงเป็นแค่คนไม่สมประกอบคนนึง
ผู้เข้าชมรวม
6,509
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
โลกของผม ... โลกที่มีแต่สีขาว ..
โลก ..ภายใต้กำแพงแน่นหนา ..ที่กันพวกคนไม่ดีออกไปจากผม
และผมพอใจที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้
... แมงมุมลายตัวนั้น ฉันเห็นมันซมซานเหลือทน วันหนึ่งมันเปียกฝน ไหลลงจากบนหลังคา
ผลงานอื่นๆ ของ Imz_sis ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Imz_sis
"วิจารณ์"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณสำหรับเรื่องที่เเต่งให้อ่านค่ะ เนื้อเรื่องดีมากๆเลย การเชื่อมเรื่องอดีตเเละปัจจุบันดีมาก ใช้ภาษาเเละบรรยายได้ดีค่ะ เเต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก ยังสื่อมาไม่ถึงคนอ่านเท่าที่ควร ไรเตอร์กับเราชอบอ่านหนังสือของนิ้วกลมเหมือนกันเลย บางทีไรเตอร์อาจเป็นคนเข้าใจยากก็ได้นะ อ่านมาทั้งเรื่องยังไม่เข้าใจเเทมินเลยว่าทำไมเเรกๆถึงไม่อยากให้มินโฮเข้า ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณสำหรับเรื่องที่เเต่งให้อ่านค่ะ เนื้อเรื่องดีมากๆเลย การเชื่อมเรื่องอดีตเเละปัจจุบันดีมาก ใช้ภาษาเเละบรรยายได้ดีค่ะ เเต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก ยังสื่อมาไม่ถึงคนอ่านเท่าที่ควร ไรเตอร์กับเราชอบอ่านหนังสือของนิ้วกลมเหมือนกันเลย บางทีไรเตอร์อาจเป็นคนเข้าใจยากก็ได้นะ อ่านมาทั้งเรื่องยังไม่เข้าใจเเทมินเลยว่าทำไมเเรกๆถึงไม่อยากให้มินโฮเข้าใกล้ ตอนจงฮยอนบังคับให้ไปกินข้าวอีก เเทมินทำเหมือนว่าไม่อยากเจอมินโฮ เเล้วมินโฮกับเเทมินไปรักกันตอนไหน ทั้งที่ตอนสัญญาประภาคารเเทมินอายุห้าขวบเอง เเล้วจากนั้นก็จากกันมาหลายปี ไม่ค่อยกระจ่างกับเนื้อหาเลยค่ะ เเต่ประภาคารที่เเทมินชอบเเละเก็บไว้สื่อให้เข้าใจดีเลยค่ะ ว่าเเทมินยังทั้งรัก คิดถึงเเละยังไม่ลืมมินโฮ ตอนอ่านเรื่องนี้รออยู่สองอย่างคือ อยากรู้อดีตของทั้งคู่เเละลุ้นให้ทั้งคู่กลับมารักกัน เเต่ว่าอ่านจนจบเเล้วเเทมินกับมินโฮเจอกัน พูดกัน เเสดงความรักกันน้อยมาก รู้สึกผิดหวังเลยค่ะ ตอนที่โดนระเบิดเเล้วรู้อาการมินโฮความหวังว่าทั้งคู่จะได้รักกันดับเลยค่ะ เเล้วจบเเบบทื่อๆด้วย เเต่เเบบนี้อาจจะเป็นสไตล์ของไรเตอร์ก็ได้ ชอบจงคีย์มากเลยค่ะ มีโมเม้นจงคีย์มากกว่าทูมินอีก เเต่รวมๆเนื้อเรื้องสนุกมากค่ะ ขอบคุณที่เเต่ให้อ่านนะคะ ชอบมากๆเลย เเต่เรื่องอื่นๆมาให้อ่านเยอะๆนะคะ นานๆที่จะมีเเนวเรื่องที่เเปลกไปจากเเนวเรื่องที่คนส่วนใหญ่เเต่กันเลยชอบมากค่ะ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่เม้น เพราะมันสนุกเลยต้องอ่านต่อๆ เเต่ถ้าเม้นคงเขียนวิจารณ์ให้ไม่ได้ ฮ่าๆๆ เป็นกำลังให้นะคะ ^^ อ่านน้อยลง
kangaroo-alien | 28 ส.ค. 55
0
0
"วิจารณ์"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณสำหรับเรื่องที่เเต่งให้อ่านค่ะ เนื้อเรื่องดีมากๆเลย การเชื่อมเรื่องอดีตเเละปัจจุบันดีมาก ใช้ภาษาเเละบรรยายได้ดีค่ะ เเต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก ยังสื่อมาไม่ถึงคนอ่านเท่าที่ควร ไรเตอร์กับเราชอบอ่านหนังสือของนิ้วกลมเหมือนกันเลย บางทีไรเตอร์อาจเป็นคนเข้าใจยากก็ได้นะ อ่านมาทั้งเรื่องยังไม่เข้าใจเเทมินเลยว่าทำไมเเรกๆถึงไม่อยากให้มินโฮเข้า ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณสำหรับเรื่องที่เเต่งให้อ่านค่ะ เนื้อเรื่องดีมากๆเลย การเชื่อมเรื่องอดีตเเละปัจจุบันดีมาก ใช้ภาษาเเละบรรยายได้ดีค่ะ เเต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก ยังสื่อมาไม่ถึงคนอ่านเท่าที่ควร ไรเตอร์กับเราชอบอ่านหนังสือของนิ้วกลมเหมือนกันเลย บางทีไรเตอร์อาจเป็นคนเข้าใจยากก็ได้นะ อ่านมาทั้งเรื่องยังไม่เข้าใจเเทมินเลยว่าทำไมเเรกๆถึงไม่อยากให้มินโฮเข้าใกล้ ตอนจงฮยอนบังคับให้ไปกินข้าวอีก เเทมินทำเหมือนว่าไม่อยากเจอมินโฮ เเล้วมินโฮกับเเทมินไปรักกันตอนไหน ทั้งที่ตอนสัญญาประภาคารเเทมินอายุห้าขวบเอง เเล้วจากนั้นก็จากกันมาหลายปี ไม่ค่อยกระจ่างกับเนื้อหาเลยค่ะ เเต่ประภาคารที่เเทมินชอบเเละเก็บไว้สื่อให้เข้าใจดีเลยค่ะ ว่าเเทมินยังทั้งรัก คิดถึงเเละยังไม่ลืมมินโฮ ตอนอ่านเรื่องนี้รออยู่สองอย่างคือ อยากรู้อดีตของทั้งคู่เเละลุ้นให้ทั้งคู่กลับมารักกัน เเต่ว่าอ่านจนจบเเล้วเเทมินกับมินโฮเจอกัน พูดกัน เเสดงความรักกันน้อยมาก รู้สึกผิดหวังเลยค่ะ ตอนที่โดนระเบิดเเล้วรู้อาการมินโฮความหวังว่าทั้งคู่จะได้รักกันดับเลยค่ะ เเล้วจบเเบบทื่อๆด้วย เเต่เเบบนี้อาจจะเป็นสไตล์ของไรเตอร์ก็ได้ ชอบจงคีย์มากเลยค่ะ มีโมเม้นจงคีย์มากกว่าทูมินอีก เเต่รวมๆเนื้อเรื้องสนุกมากค่ะ ขอบคุณที่เเต่ให้อ่านนะคะ ชอบมากๆเลย เเต่เรื่องอื่นๆมาให้อ่านเยอะๆนะคะ นานๆที่จะมีเเนวเรื่องที่เเปลกไปจากเเนวเรื่องที่คนส่วนใหญ่เเต่กันเลยชอบมากค่ะ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่เม้น เพราะมันสนุกเลยต้องอ่านต่อๆ เเต่ถ้าเม้นคงเขียนวิจารณ์ให้ไม่ได้ ฮ่าๆๆ เป็นกำลังให้นะคะ ^^ อ่านน้อยลง
kangaroo-alien | 28 ส.ค. 55
0
0
ความคิดเห็น